Het hoog drooglandbos is het soortenrijkste bostype van Suriname. Er komen bijna 400 soorten bomen in voor, die ‘kapbare’ diameters (dikker dan 35 cm) bereiken. Rekenen we ook de bomen en boompjes mee die niet zo dik worden, dan komen we tot 6 Ć” 700 boomsoorten. Ze hebben allemaal een wetenschappelijke naam, hoewel er ook nog steeds nieuwe soorten worden ontdekt.
Omdat plantensoorten voornamelijk worden beschreven aan de hand van bloem- en vruchtkenmerken, zijn bloemen en vruchten onontbeerlijk om de juiste naam van een plant vast te stellen. Het determineren van planten wordt in Suriname gedaan op het Nationaal Herbarium van de Universiteit van Suriname.
In perioden dat er geen bloemen en vruchten zijn kan een boom dus niet met zekerheid gedetermineerd worden. Gelukkig zijn er enkele mensen in Suriname die ook ‘steriele’ (niet-bloeiende) bomen kunnen herkennen. Zulke mensen noemen we boomkenners. De meeste boomkenners zijn gespecialiseerd in het herkennen van commerciĆ«le houtsoorten of bv bomen met een medicinale toepassing. All-rounders zijn schaars. De beheerder van Tonka-eiland, Frits van Troon is zo’n all-round boomkenner die na deelname aan vele botanische expedities ook veel wetenschappelijke namen beheerst.